Dyslipidemia aterogenna

Dyslipidemia aterogenna – co to jest?

Dyslipidemia aterogenna to zaburzenie gospodarki lipidowej, które charakteryzuje się podwyższonym poziomem triglicerydów, obniżonym stężeniem cholesterolu HDL („dobrego” cholesterolu) oraz obecnością małych, gęstych cząsteczek LDL („złego” cholesterolu). Ten stan zwiększa ryzyko rozwoju miażdżycy i chorób sercowo-naczyniowych.

Dyslipidemia aterogenna – przyczyny

Przyczynami dyslipidemii aterogennej mogą być zarówno czynniki genetyczne, jak i styl życia. Do najczęstszych przyczyn należą:

  • Nadwaga i otyłość, szczególnie otyłość brzuszna.
  • Dieta bogata w tłuszcze trans i cukry proste.
  • Brak aktywności fizycznej.
  • Insulinooporność i cukrzyca typu 2.
  • Zespół metaboliczny.
  • Palenie papierosów.

Dyslipidemia aterogenna – objawy

Dyslipidemia aterogenna często przebiega bezobjawowo i jest wykrywana dopiero podczas badań laboratoryjnych krwi. W zaawansowanych przypadkach mogą wystąpić objawy związane z powikłaniami, takie jak:

  • Ból w klatce piersiowej (angina pectoris).
  • Duszność.
  • Przyspieszone tętno.
  • Objawy miażdżycy (np. ból nóg podczas chodzenia).

Dyslipidemia aterogenna – leczenie

Leczenie dyslipidemii aterogennej obejmuje zmianę stylu życia i, w razie potrzeby, farmakoterapię. Kluczowe elementy leczenia to:

  • Dieta: Zmniejszenie spożycia tłuszczów trans, cukrów prostych i soli, a wprowadzenie zdrowych tłuszczów (np. z oliwy z oliwek, orzechów, ryb).
  • Aktywność fizyczna: Regularne ćwiczenia aerobowe poprawiają profil lipidowy.
  • Leki: Statyny, fibraty, inhibitory PCSK9 lub inne leki zalecane przez lekarza.

Dyslipidemia aterogenna – dieta

Dieta odgrywa kluczową rolę w leczeniu dyslipidemii aterogennej. Zalecenia dietetyczne obejmują:

  • Spożywanie tłuszczów nienasyconych zamiast nasyconych.
  • Zwiększenie spożycia błonnika pokarmowego (np. warzywa, owoce, produkty pełnoziarniste).
  • Ograniczenie cukrów prostych.
  • Regularne spożywanie ryb bogatych w kwasy omega-3.

Dyslipidemia aterogenna – ICD-10

W klasyfikacji ICD-10 dyslipidemia aterogenna może być oznaczona kodem E78.2 (mieszane zaburzenia lipidowe). Kod ten stosuje się w dokumentacji medycznej w celu określenia rodzaju zaburzenia lipidowego.

Dyslipidemia aterogenna – mp

Monitorowanie parametrów lipidowych (mp) jest kluczowe dla oceny skuteczności leczenia dyslipidemii aterogennej. Zaleca się regularne wykonywanie badań krwi w celu kontrolowania poziomu triglicerydów, LDL i HDL.


Klauzula prawna: Niniejszy tekst ma charakter wyłącznie informacyjny i nie może zastąpić konsultacji z lekarzem lub specjalistą. W przypadku wątpliwości dotyczących zdrowia należy skonsultować się z wykwalifikowanym pracownikiem służby zdrowia.